Dat een mens zonder het goed te beseffen een bijnaam kan op gekleefd krijgen hoef ik niet te vertellen, maar sommigen kregen deze bijnaam door een of andere straffe stoot die ze zelf uitgestoken hadden en dat waren echt de specialekes.
Een mooi voorbeeld daarvan is ongetwijfeld “Dolfken den beiër”.
Of het echt gebeurd is kan nu niemand nog met zekerheid vertellen, feit is dat Dolf (De Corte), meermaals zijn verhaal vertelde aan al wie het horen wilde en velen het toen beaamden als zijnde echt gebeurd. Dus de kans dat het echt gebeurd is, is vrij groot.
Het moet ergens op een winteravond in de jaren 1970 geweest zijn toen Dolf met de fiets huiswaarts vertrok vanuit Café Eendracht te Serskamp. Het was maar een korte rit, want Dolf woonde aan het eind van de Kerkstraat. Toen hij goed en wel aan het fietsen was, reed een jeep van de Rijkswacht hem voorbij, en deed Dolf stoppen. De rijkswachters maakten hem er attent op dat het licht van zijn fiets niet brandde. Je kan er prat op gaan dat Dolf daar wel zijn uitleg zal voor gehad hebben.
Maar de rijkswachters lieten zich niet om de tuin leiden en stelden een Proces Verbaal op. Nadat ze zijn relaas van de feiten hadden genoteerd en zijn verklaring voorlazen, kreeg hij de vraag of hij er nog iets wou aan toevoegen. En nu citeer ik woorden van Dolf zelf: “Ik zei toen: Niik, al oewel, juik nodeju, juik, moestek nu kunnen veranderen in nen beiër, ik out eur alle twee op”.
Waarop de rijkswachters er nog een proces voor Smaad aan de rijkswacht bijlapten en Dolf, sindsdien in Serskamp door het leven ging als “Dolfken den beiër”.