Het is zeker al meer dan 50 jaar geleden toen de pastoor in Smetlede, aan zijn parochianen, muurkapelletjes te koop aanbood. In deze kapelletjes staat een beeltenis van de Heilige Maria en het was de bedoeling dat iedere inwoner van Smetlede een kapelletje aan de straatkant tegen de huisgevel bevestigde. Op die manier kon Smetlede zijn status als gelovige gemeente waar maken.
Uiteraard tekende iedereen in, behalve twee gezinnen. Ik kan me nog herinneren dat dit toen de ’talk of the town’ was, want er waren twee huizen waar er geen kapel hing. Je moest maar durven hé.
Elke zondagavond bracht ‘Matsjen’, de buurvrouw, trouw een bezoek aan mijn meter en toen ging het maar over één ding: inderdaad, wat een schande dat het was dat deze twee huizen geen kapelletje aan de muur hadden.
Toch hebben deze kapelletjes decennialang het straatbeeld in Smetlede bepaald. Maar alles verandert en de meeste kapelletjes verdwenen de laatste jaren. Maar als je goed rondkijkt in Smetlede dan kan je, meer dan vijftig jaar later, her een der, er toch nog een paar zien hangen. Als ik ze zie dan krijg ik steeds een glimlach op de lippen en denk ik direct terug aan ‘Matsjen’ en mijn meter en hun verontwaardiging over die twee ‘schurken’ die geen kapelletje wilden aan de muur hangen.
Het is duidelijk: times are changing, zelfs in Smetlee.
