Rond nieuwjaar kregen we het verdict: De Lijn schrapte, zoals in veel Vlaamse gemeenten, bijna alle busverbindingen in Wichelen. Of je nu in Serskamp, Schellebelle of Wichelen hoofdstad woont, feit is, het busaanbod is zo goed als nul geworden. Uiteraard zorgt dat voor heel wat ontevredenheid, want heel wat mensen zien daardoor hun mobiliteit en bewegingsvrijheid compleet wegvallen.
Dat in groot contrast tot bv Lede, want geloof het of niet, in Smetlede en andere deelgemeenten van Lede is er elk uur, ja je leest het goed, ELK UUR, een bus naar Aalst en één naar Wetteren. Het gemor en ontevredenheid onder de Wichelse burgers is dan begrijpelijkerwijze heel groot.
En De Lijn, … die redeneert dat er in elk van de drie deelgemeenten van Wichelen een treinstation is en voorziet daarom in een flex bus. Deze kan je, volgens hen, eenvoudigweg met een app, tel of online boeken. Busje haalt je dan op en brengt je in theorie waar je moet zijn.
Ik heb De Lijn toen ook eens gebeld en inderdaad, met handen en voeten werd me uitgelegd hoe we een plaatsje op de bus konden reserveren. Maar…. ik vrees dat ze niet beseften dat niet iedereen met apps, gsm en sms’en kan werken, waardoor heel wat mensen buiten de boot (of bus) vallen.
Maar er is nu, mogelijks, goed nieuws. Bijna 10 maanden na datum komt het gemeentebestuur pas goed in actie en gaat De Lijn dagvaarden. Of het nu toeval is dat deze bal, een maand voor de verkiezingen, pas goed aan het rollen gaat, zal altijd een raadsel blijven. Feit is dat er uiteindelijk iets aan gedaan wordt en daar kunnen we alleen maar blij mee zijn.
Ik zal in elk geval een kaars branden voor de heilige Rita, en hopelijk … kunnen we binnenkort weer zingen van “busje komt zo’!
.
“Heimwee doet mijn hart verlangen”…naar de tijd toen er in elk dorp nog een taxi was.
Deze dienstverlening werd door de graaiende overheden kapotbelast en vervangen door een “Belbus”. Eigenlijk is dat ook een taxi maar niet voor iedereen en verschrikkelijk inefficiënt.
Daarover een echt gebeurd verhaal:
Mijn stokoude moeder (Irmake uit de Dreef) stond samen met haar harts(jeugd)vriendin (Alphonsineke van Dolf den Bril) op het Dorpsplein van Serskamp in de motregen te wachten op de bus naar Wetteren. Er stond ook nog een ander madammeke die ook naar Wetteren moest, maar met de Belbus.
De gebelde belbus kwam, het madammeke stapte op en de beide vriendinnen wilden mee naar Wetteren. Dit was echter zonder de waard gerekend. En die waard, dat was de chauffeur die zijn reglement kende. Het is een ‘bel’bus en enkel wie gebeld heeft mag mee !
De beide achtergebleven dames moesten in de regen nog een kwartiertje wachten alvorens ze drijfnat met de ‘regulaire’ bus naar Wetteren reden.
En zo zie je maar dat alles, ondanks burokratisch gesukkel, toch nog goed komt.
(Ondertussen staat er een buskotje dat nog in redelijk goede staat verkeert en de slechte naam van den belbus werd gewijzigd in de geleerdere naam van flexbus. – daar zijn ze dus wél mee bezig- en De Lijn beschikt over ingewikkelde handleidingen om u te leren hoe ge de bus kunt bestellen en kunt betalen.)